Vandaag een iets ander artikel dan jullie van me gewend zijn. Met mijn blog bereik ik een hele hoop mensen en ik hoop op deze manier ook een steentje te kunnen bijdragen. Ik hoop heel erg dat jullie de tijd nemen om deze blog door te lezen en dat jullie hopelijk zelfs een donatie doen. Ik hoop dat jullie mijn artikel willen delen zodat we samen zoveel mogelijk mensen kunnen bereiken en zo iets terug kunnen doen voor Kim. Zoals jullie weten heb ik zelf op hoog niveau als topsporter in het Nederlands team getafeltennist. Kim kon zelf ook een aardig balletje slaan en daar ken ik haar van. Maar de nadruk ligt op kon. Want tafeltennissen kan Kim niet meer, net als heel veel dingen die voor velen van ons zelfsprekend zijn.
Team Hope for (Ly)me
Even wat meer context en uitleg. Ik kreeg een berichtje van Danielle Maas, die ik ook ken van het tafeltennissen. Danielle is een vriendin van Kim en ze heeft zich vaak afgevraagd wat ze voor Kim kan doen, hoe ze kan helpen. Op bezoek gaan, zelfs bellen is te vermoeiend.
“Kim kan de dingen niet doen die je als moeder en echtgenote zou willen doen: midden in de maatschappij meedraaien, zorgen voor je gezin, genieten van het leven! Ze is afhankelijk van iedereen, vreselijk… Nooit leuke (of normale!) dingen kunnen doen met je man en/of zoontje, is het voor te stellen? Wat frustrerend moet dat zijn!”
Danielle vertelt: “De ziekte van Lyme is als een zéér onwelkome gast in haar leven geslopen, niet even op bezoek maar permanent aanwezig, met het grootste geweld niet uit hun leven te krijgen. Het maakt meer kapot dan de meesten kunnen voorstellen. Het sloopt Kim haar lichaam en geest. Met dit laatste bedoel ik dat Kim geen andere keuze heeft dan geïsoleerd te leven van de buitenwereld, gewoonweg omdat haar lichaam het niet toelaat te functioneren zoals het een 35-jarige behoort. Opgesloten in haar huis, opgesloten in een lichaam waar ze niet in wil zitten, zelfs praten kan nog te vermoeiend zijn! Gezondheid is een groot geschenk wat we te vaak als vanzelfsprekend zien. Kim kan de dingen niet doen die je als moeder en echtgenote zou willen doen: midden in de maatschappij meedraaien, zorgen voor je gezin, genieten van het leven! Ze is afhankelijk van iedereen, vreselijk… Nooit leuke (of normale!) dingen kunnen doen met je man en/of zoontje, is het voor te stellen? Wat frustrerend moet dat zijn! Maar het zijn vechters, zo heeft ze het niet gewild. Kim volgt een lyme-gespecialiseerde behandeling bij een arts die goede resultaten boekt bij veel lyme patiënten. Helaas zijn de kosten erg hoog en is het onmogelijk voor ze deze kosten zelf op te vangen. In april vindt een event plaats: Lopen voor Lyme. Een soort sponsorloop om geld in te zamelen. Geld dat direct naar haar gaat, zonder tussenkomst van andere partijen. Ik heb me opgegeven als loper en ben nu hard op zoek naar donateurs die mij willen sponsoren zodat ik geld kan inzamelen voor haar behandeling. De kans is zéker aanwezig dat ze zich iets beter zal gaan voelen en dat gun ik haar zo erg. Iets meer energie, iets meer kwaliteit van leven. Misschien weer een keertje te kunnen tafeltennissen.
Help je mee haar hoop levend te houden en ze op de been te houden? Ze zijn met iedere euro blij en dankbaar! Ik hoop op een leuke donatie van je.
Veel liefs,
Danielle Maas”
Kim vertelt…
Op hun teampagina vertelt Kim wat meer over zichzelf. Zo ‘vierde’ ze laatst haar 12-jarig jubileum ziek zijn door chronische Lyme. Kim: “Twaalf lange jaren waarin mijn leven compleet stil staat. Elke dag weer vechten tegen de uitputting, tegen de pijn in m’n lichaam en niet te vergeten het vechten tegen het feit dat deze klachten je soms gek maken! Twaalf lange jaren waarin er vaak dagen zijn waarop ik te moe ben om rechtop te zitten, te ziek ben om te praten of me te dood voel om überhaupt m’n ogen open te doen. Twaalf jaar lang al rillend & trillend van een algeheel malaisegevoel onder een dekbedje op de bank of bed, volledig geïsoleerd van de buitenwereld en bedenkend hoe ik de donkere en sombere dagen weer door kan komen. Soms weet ik het niet meer en is de wanhoop dan ook zeer nabij. Elke keer weer proberen de normale dingen op te pakken, op welke manier dan ook, om vervolgens weer terug te vallen: terug te vallen, ziek in bed. Enkele keren op het randje gelegen, maar gelukkig net niet overheen.”
Lees verder…
“Giving hope is giving someone the ability to see that there is light despite all of the darkness.”
Reactie Nicky:
Uiteraard ga ik zelf doneren en ik hoop met mij nog vele anderen zodat Kim zich deze behandeling kan veroorloven en weer hoop heeft op een betere toekomst. Kim, ik volg je al een hele tijd langs de zijlijn en af en toe hebben we even contact via Facebook of de blog. Ik vind het bijzonder dat je ons volgt en ik hoop echt dat ik op deze manier een steentje mag en kan bijdragen want wat heb ik een respect voor jouw mindset en doorzettingsvermogen en ik gun je het beste van de wereld. Heel veel liefs!
Doneren kan via haar teampagina waar je een donatie kunt doen bij één van de (inmiddels 11) lopers.
Bedankt voor het lezen!
Liefs,
Nicky
Volg ons via Bloglovin’, Instagram, Facebook of Youtube.
