Ik vind het best lastig om een stukje over mezelf te schrijven. Vaak vervallen we zo in rollen of identiteiten die we aan hebben genomen. Je weet wel, de standaard voorstel rondjes zoals ik hierboven al heb gedaan. Beschrijf ik de hoogtepunten? Ook de dieptepunten? Mijn hele levensverhaal? Ik krijg daar een hele grote error van. Fijn dat perfectionisme. Dus ik laat het maar even los en begin gewoon met typen, want dan ontstaat het vaak vanzelf.

In 1989 werd ik geboren als oudste dochter van mijn ouders. Ik heb nog een broertje Willy en een zusje Lynn. Mijn ouders tafeltennisten en als kind ging ik vaker mee. Van het een kwam het ander en toen ik zelf ging tafeltennissen (ik was toen 6 jaar) bleek ik talent te hebben dus zo belandde ik in de tafeltennis topsport wereld. Op mijn twaalfde vloog ik naar Moskou voor mijn eerste jeugd EK en daarna volgde zo’n 10 jaar van 25 uur trainen per week, wedstrijden in het weekend en elke maand wel een internationaal toernooi. Mijn hele studie havo/vwo en daarna HBO Voeding & Diëtetiek plande ik hier omheen en alles stond in het teken van de sport. Je kunt over dit topsport deel van mijn leven ook wat blogs vinden hier op mijn eigen stukje internet. Al met al een tijd met een lach en zeker ook een traan want ja topsport is een harde wereld. Achteraf gezien zou ik niks veranderen want al deze ervaringen hebben me gevormd tot wie ik nu ben en daar ben ik heel erg dankbaar voor.

Ik ging van 4 vwo naar 5 havo omdat ik toch al wist dat ik diëtist wilde worden en dit de combi met het sporten wat makkelijker zou maken. Na mijn havo nam ik een sabbatical jaar om me volledig op mijn sport te focussen en daarna begon ik aan mijn studie Voeding & Diëtetiek aan de HAN in Nijmegen. Ik woonde in die periode op kamers op Papendal (het nationale sportcentrum in Arnhem). In 2014 studeerde ik af en startte ik meteen mijn eigen praktijk. Ik was me toen al bewust van de toegevoegde waarde van supplementen en achteraf gezien werd daar mijn interesse in het orthomoleculaire stuk geboren.

Vanja was er toen ook al, hij tafeltenniste ook op hoog niveau en toen ik net 15 jaar (in 2004) was kregen we verkering. Fast forward naar nu bijna 20 jaar later zijn we 10 jaar getrouwd en een trotse papa en mama van 4 kinderen. Mama worden was altijd mijn kinderdroom en grootste wens. In vriendenboekjes (of toen nog poëzie albums) schreef ik altijd al dat ik later mama werd.

En mama worden bracht ook de allergrootste deep dive en persoonlijke ontwikkeling met zich mee. Hallo spiegels! Ik merkte al snel dat ik niet gemaakt ben om zomaar alles te volgen. Net zoals mijn topsport carrière bewandel ik hier mijn eigen pad en merkte ik dat ik dingen anders wilde doen dan ‘de norm’. Uiteindelijk werd dit ook zo’n innerlijk vuurtje dat heel hard brandt en daardoor richtte ik samen met mijn vriendin en doula Josje een mama community op: Moms in Power. Door de zwangerschap en geboorte van Pip staat dit even on hold maar we voelen allebei dat dit nog niet klaar is dus to be continued.

Op mijn blog wil ik de dingen delen die me bezighouden en waar ik enthousiast over ben. Ik vind delen gewoon heel fijn en ik haal ook heel veel inspiratie uit de verbinding die daardoor ontstaat. Ik hoop ook dat mijn blog een momentje van ontspanning mag zijn voor jou, of soms juist een trigger, of je aan het lachen maakt. Een rustmomentje waar je lekker voor gaat zitten met een kop thee of (mijn favoriet) een cappuccino.

Ik vind juist de verbinding heel fijn dus mijn wens is om dit plekje op het internet geen eenrichtingsverkeer te laten zijn. Ik vind het juist heel leuk om je te leren kennen dus heb je een vraag, een tip, of wil je gewoon iets delen of ergens op reageren dan stuur me gewoon een berichtje. Net zoals je een vriendin zou appen.