Mees is inmiddels drie maanden oud en zoals jullie vast gemerkt hebben ben ik nog niet helemaal ‘back to business’. Daarom vond ik het tijd voor een persoonlijke update zodat jullie ook weer even helemaal op de hoogte zijn.
Inmiddels heb ik alweer ruim een half jaar ‘last’ van zwangerschapsischias. Toen ik zo’n 20 weken zwanger was van Mees begon de ellende. Van af en toe wat pijntjes in het begin tot niet meer voor Lot kunnen zorgen en amper meer kunnen lopen op het eind van de zwangerschap. Na de bevalling hoopte ik dat de pijn snel zou afnemen en ik snapte heus wel dat ik niet meteen weer up and running zou zijn. Maar dat ik na drie maanden nog steeds maar op halve kracht moest werken had ik ook niet verwacht.
Wel was er tot de Kerst een stijgende lijn. Niet zo snel als ik gehoopt had maar het ging wel elke week ietsje beter. Net na kerst heb ik een flinke terugval gehad en heb ik twee weken weer heel veel pijn gehad. Waarschijnlijk dus weer teveel hooi op mijn vork genomen maar hey, het ging ook zo goed. Daar was ik natuurlijk super blij mee dus deed ik te snel te veel. En dus zei mijn lichaam weer: ho even. Voor mij was dat wel de figuurlijke druppel die de emmer deed overlopen en ik besloot samen met Lynn dat het toch tijd werd voor een bezoekje aan de huisarts. Hier ben ik afgelopen week geweest en de huisarts vermoedt toch een hernia. Hiervoor ben ik nu doorgestuurd naar de neuroloog voor een combinatieafspraak NHP. Dit houdt in dat ik op 29 januari een consult heb bij de neuroloog. Meteen na die afspraak een MRI en meteen na die MRI ook de uitslag en behandelplan bij de neuroloog. Alles op één dag dus. 29 januari is dus voor mij d-day. Wat er ook uit gaat komen, ik hoop vooral dat ik dan in elk geval duidelijkheid heb en een behandelplan waar ik me 100% voor kan gaan geven. Ik ben samen met Lynn begonnen met core stability oefeningen en ik heb het idee dat ik daardoor weer wat sterker wordt en mijn lijf dus weer meer kan hebben waardoor ik steeds later op de dag ‘inzak’ en ik mijn goede houding langer vol kan houden waardoor ik ook langer minder pijn heb. Ik moet helaas nog wel elke dag Ibuprofen gebruiken anders gaat het echt niet.
Nu ik dit typ ben ik weer redelijk hersteld van de terugval en zit ik weer een beetje op het punt waar ik net voor Kerst zat (alleen dan met Ibuprofen en daar wil ik natuurlijk zo snel mogelijk vanaf). Ik heb nog steeds pijn, maar ik kan wel gewoon functioneren. Dat is voor mij al heel fijn. Het enige wat nog totaal niet lukt is bloggen/vlogs editen. Mijn ‘werk’ voor Herbalife gaat goed en ik kan iedereen goed begeleiden en coachen maar ik vind nog weinig extra momentjes om mijn vlogs te editen en blogs te typen. Dit komt omdat telkens als ik even een moment heb ik echt moet liggen om zelf te herstellen. En dat gaat voor mij nu natuurlijk even voor. Ik ben wel gewoon aan het vloggen dus content is er genoeg. Ik hoop dat ik deze snel voor jullie kan uploaden.
Voor nu zijn jullie in elk geval weer op de hoogte. Thanks als je helemaal tot hier gelezen hebt! See you soon!
