Level 10 Challenge: waarom ik het even niet meer zag zitten

Komend weekend eindigt onze Level 10 Challenge, wow 90 dagen gaan echt heel snel! Vandaag een update voor wat betreft de voortgang.

Ik moet er nog een beetje aan wennen om zulke persoonlijke artikelen te schrijven, best wel eng. Hopelijk vinden jullie het leuk om te lezen welke weg ik bewandel.

Laat ik vooropstellen dat ik overall super tevreden ben. Toen de Challenge startte ging ik echt voor de prijs. Nu we tegen het einde aan zitten en ik gemerkt heb door welke ups en downs ik heen ben gegaan kan die prijs me eerlijk gezegd gestolen worden (oké, het zou wel leuk zijn maar je snapt vast wel wat ik bedoel). Ik vond het in het begin best cliché om te zeggen dat het om het proces ging, maar na 84 dagen denk ik daar toch echt anders over.

Ups & downs

Qua downs is het een allesbehalve makkelijke Challenge voor mij. Ik verloor mijn opa en een aantal weken later werd ik flink ziek waardoor ik aan de antibiotica moest. HELLUP!! Ik zag het echt even niet meer zitten want op de weegschaal verloor ik door de stress, verdriet en het ziek zijn meteen gewicht en ook spiermassa. Dat gevoel dat alles voor niks was geweest verdween langzaamaan, ik besefte me steeds meer dat dit precies was waar Level 10 om draaide. Iedereen krijgt te maken met tegenslagen, het makkelijkste om te doen is het bijltje erbij neergooien en gaan zitten mokken (heb ik ook 3 dagen gedaan). Daarna kwam het besef binnen waar Level 10 echt om draait: lange termijn ‘change’. Waar ik voorheen gestopt zou zijn ben ik nu op mijn eigen tempo doorgegaan en nu ik dit typ ben ik daar echt trots op. Ik besefte dat ik onbewust weer bezig was met wat andere mensen wel niet van me zouden denken (story of my life, I’m working on it). Who cares! Toen die knop om was voelde ik dat het goed was: rust en vertrouwen kreeg ik ervoor terug. Qua waardes op de weegschaal gaat het inmiddels weer de goede kant op maar belangrijker dan die waardes vind ik mijn spiegelbeeld. En dat is ondanks de tegenslagen niet verandert als ik in de spiegel kijk. Mijn doel was een sixpack, of ik dat nog ga halen voor het eind van de Challenge valt te zien. Op het moment is het wel al een 4 pack haha. Volgende week komt de eindupdate online!

Wat heb ik tot nu toe al geleerd?

Dat ik iets gevonden heb voor de lange termijn. Ik voel me inmiddels weer prima bij krachttraining (überhaupt bij training), waarom dat even geduurd heeft zal ik jullie later nog wel een keer uitleggen. Natuurlijk, het is een Challenge, en natuurlijk: in die 90 dagen doe je net even iets beter je best maar het is voor mij geen Challenge meer. Het is mijn lifestyle geworden. En dat vind ik zo gaaf! Want deze mindset geef ik cliënten mee in hun proces naar hun doelen (met of zonder persoonlijke Challenge), hoe tof is het dat ik dat nu zelf ook meegemaakt heb. Ik heb het gevoel dat ik mijn eigen ervaring nu kan inzetten en hierdoor mensen nog beter kan helpen naar hun doel.

Dus… De paniek die ik voelde tijdens de downs is weg. Ik voel me prima zo en ik ga hier zeker mee door. Haal ik de sixpack niet voor het einde van de Herbalife Challenge? No problem. De 4 pack is binnen, die sixpack volgt vanzelf. It’s just a matter of time…….

Hebben jullie zelf een doel waar je naartoe werkt? Laat het me weten in de comments, ik ben super benieuwd!