Het is weer bijna zover, pakjesavond komt eraan. De lieve man is alweer in het land en het eerste schoentje is weer gezet. Elk jaar vind ik het best wel een puzzel om de cadeaus bij elkaar te krijgen, zeker nu als een gezin van 6 vergt het wat organisatorische structuur om er overzicht in te houden.
Dus allereerst…
Ik maak in notities op mijn telefoon een nieuwe notitie aan met de 4 namen onder elkaar. Dan voor ze allemaal: 3x schoenzetten en de pakjesavonden onder elkaar.
Ze mogen van ons dus 3 keer de schoen zetten en daar komen kleine cadeautjes in. Verder hebben we 3 momenten voor pakjesavond. 1x met papa en Mill (en wij hebben die avond zelf ook surprise), 1x met mama en Jos en 1x bij ons thuis. Pap en mam geven ons elk jaar voor die avond een budget en daar houden we ons aan. Dit resulteert meestal in 1 cadeau of 2 wat kleinere cadeautjes. Dit zijn dus geen pakjesmiddagen met de bank vol cadeaus. Wij vierden vroeger thuis altijd pakjesavond met mijn opa en oma erbij en daar heb ik zo’n warme herinneringen aan dus ik vind het bijzonder om dit zo ook samen te kunnen doen. Pakjesavond bij ons thuis doen we altijd ietsjes meer en dit plannen we vaak in de ochtend of middag zodat ze ook nog tijd hebben om met de cadeaus te spelen.
Dan het uitzoeken van de cadeaus en het lijstje vullen voor overzicht…
We maken er een familie activiteit van om te knippen in bol.com en intertoys boeken. Super kneuterig en gezellig vind ik dat. Zo maken ze hun eigen verlanglijstje en we helpen mee waar nodig. Dit vind ik zelf heel fijn want zo heb ik concreet wat dingen voor op de lijstjes. Zo ga ik puzzelen en maak een eerste opzetje. In mijn achterhoofd maak ik een beetje een rangschikking qua cadeaus: één cadeau wat ze echt heel erg graag willen hebben. Hoe plastic of wat dan ook maakt niet zoveel uit. Verder probeer ik vooral ook praktisch en duurzaam te kijken naar wat nodig is zoals bijvoorbeeld pyjama’s, een onesie, trainingspak voor turnen, ondergoed, laarzen, pantoffels, broodtrommel noem maar op. Ik probeer ook altijd iets van spelletjes aan te vullen. Qua speelgoed probeer ik iets te vinden wat een mooie uitbreiding is op wat we al hebben. Zo kregen ze vorig jaar bijvoorbeeld een extra doos Kapla omdat de Kapla vaak op was bij het bouwen van grotere bouwwerken. Lego is ook altijd goed of iets van knutselspullen (liefst antroposofisch zoals ze het op school hebben en gewend zijn). Dit jaar wordt het iets van magnetisch speelgoed denk ik, daar spelen ze elke dag mee en er is een uitbreiding met een magnetische knikkerbaan. Dit combineren ze dan ook weer met Kapla bouw werken wat dan een hele stad wordt met autootjes etc. Zo probeer ik te voorkomen dat er weer 500 nieuwe dingen in de speelkamer belanden. Afgelopen jaar heb ik ook gedurende het jaar al via Vinted wat kleine cadeaus besteld en die verzamel ik dan. Scheelt een hoop geld en is echt nog heel goed allemaal dus dat voelt ook fijner dan maar alles nieuw te kopen. Dit doe ik met kleren ook al een hele tijd.
Dan ga ik meestal een keer naar Intertoys of andere winkels om wat rond te kijken en daar vind ik vaak heel makkelijk de kleine schoencadeautjes. Ik doe graag veel online maar in de winkel heb ik een fijner overzicht en zie ik toch weer dingen waar ik thuis achter mijn laptop niet aan zou denken.
Verder over Sinterklaas…
Los van de hoeveelheid aan momenten doen we ons best het zo klein mogelijk te houden. Gewoon lekker kneuterig en we vinden het vooral belangrijk dat ze het verhaal achter Sinterklaas meekrijgen. Dat het niet draait om volledig consumptiemaatschappij huppa weer 10 nieuwe cadeaus en ikke ikke ikke. Maar waarom we Sinterklaas überhaupt vieren. Dit verhaal over hoe Sint Nicolaas andere mensen hielp vertellen we een aantal keren in aanloop naar Sinterklaas en ook op de vrijeschool wordt hier aandacht aan besteedt. We gebruiken hier het verhaal voor van Anouk van lief-hebbers. Het voelt voor ons heel fijn om niet te liegen over Sinterklaas en niet mee te doen met het achterhouden van een groot geheim en daar heel geheimzinnig over doen. Aan de andere kant knal ik er ook niet ineens super hard in dat Sinterklaas niet bestaat. Ik laat het eigenlijk gewoon lopen zoals het loopt en als er vragen komen dan leg ik die vraag terug bij hun. En als ze verder blijven doorvragen dan geef ik eerlijk antwoord. Het gaat ons veel meer om de essentie van waarom we Sinterklaas vieren, dat vinden we belangrijk om mee te geven. Het er zijn voor een ander en helpen waar kan. Het neemt voor ons heel veel spanning weg en de magie is er zeker niet minder om door het magisch denken wat tot 7 jaar nog heel erg aanwezig is. Lot gelooft bijvoorbeeld niet meer maar op het moment van de intocht bestaat Sinterklaas voor haar nog net zo goed.
Toch maar even een kleine disclaimer dat dit is hoe wij Sinterklaas vieren en dat iedereen dit gewoon fijn op de manier moet doen die voor hun goed voelt.
Liefs,
Nicky
