Het is alweer februari en dus is Mees alweer ruim drie maanden oud. Tijd voor een update want het gaat allemaal al zo snel. Hoe gaat het met Mees? En met ons natuurlijk.
Voeding
Mees krijgt volledige borstvoeding. Ik voed op verzoek dus hoevaak hij drinkt en op welke tijden wisselt. Ik zorg dat ik in elk geval minimaal 8 voedingen per 24 uur heb zodat mijn productie goed blijft. Sommige dagen drinkt hij ook zeker vaker dan 8x. Mees drinkt wel heel snel, ik ben vaak met tien minuutjes wel klaar. Sinds twee weken gaat hij op maandag naar mama en Lynn en kolf ik op de momenten dat hij normaalgesproken ongeveer drinkt. Mees krijgt dan borstvoeding uit een flesje. Hij krijgt flesjes van 100 ml mee, dit is berekend aan de hand van zijn gewicht en het aantal voedingen. Hij drinkt vaak zo’n 80 cc, soms wat meer en vaak gaat het flesje ook gewoon op. De laatste weken is hij heel erg verkouden en hoest hij veel. Ik merk dat hij dan wat onrustiger drinkt aan de borst. Hopelijk is het nu bijna voorbij want het duurt best lang zo.
Slapen
Dat gaat goed en er komt steeds iets meer structuur in. Maar net als er weer een soort van ritme is dan verandert alles weer. Mees heeft een aantal weken doorgeslapen ’s nachts en dan bedoel ik van zo’n 22:00-23:00 uur tot 6:00 uur ongeveer. Dat is nu helaas weer over. Hij gaat meestal rond 20:30-21:30 uur ‘de nacht in’. Als wij naar bed gaan drinkt hij slapend nog een voeding bij mij, meestal rond 23:00 uur. Hij slaapt dan ook meteen verder. Daarna komt hij ergens tussen 3:00-5:00 uur vaak wel weer voor een voeding en drinkt dan weer slapend waarna hij meteen verder slaapt. Hierna is het vaak drie uur later weer tijd voor een voeding en dan slaapt hij weer meteen door tot een uur of tien ’s ochtends. Zo gaat het de laatste dagen in elk geval. Om 12:00-12:30 uur gaat hij dan tegelijk met Lot naar bed en hij doet later in de middag nog een slaapje. De slaapjes overdag zijn korter, zo’n half uur. Als we geluk hebben een uurtje maximaal.
Ontwikkeling
Sinds een paar weken heeft hij zijn handjes ontdekt. Hij sabbelt er flink op los en hij kan er soms ook heel verbaasd naar kijken. Soms ook wel lastig want op de handjes sabbelen is ook een hongersignaal en soms haal ik deze nog wel door elkaar. Maargoed, beter te vaak een keer aanleggen dan te weinig. Verder wordt hij steeds sterker, hij slaapt op de buik dus hij is al best sterk in zijn nekje. Overdag ligt hij ook vaker op de buik op een speelkleed. Als hij bij ons op schoot zit dan zit hij het liefst zittend. Liggen vindt hij maar niks. Hij blijft dan zelf ook al redelijk stabiel zitten. Nog niet alleen natuurlijk maar zijn hoofdje en rug kan hij dan al prima recht houden. Af en toe rolt hij eens om van buik naar rug maar ik heb het idee dat dit meer toevallig is nog. Hij kletst wel heel veel. Vooral na de borstvoeding is hij altijd heel vrolijk.
Ritme
Het ritme wisselt nogal. Ik merk dat er de laatste weken enigszins een ritme inkomt. Dat vind ik eigenlijk ook wel heel fijn. Ik merk dat ik hem ook weer steeds beter leer kennen. Ik weet steeds sneller bij een huiltje wat er aan de hand is. Dat merk je vooral als je dan ergens samen bent. Dat mensen dan vragen oh heeft hij honger? Nee hij is gewoon moe.
Hij is nu zo’n anderhalf uur wakker tussen de slaapjes, soms wel wat langer en zeker ’s middags probeer ik hem tegelijk met Lot op bed te hebben zodat ik even een half uurtje kan gaan liggen omdat dit voor mijn herstel van de hernia ook heel belangrijk is.
Hij krijgt altijd een schone luier voor het drinken. Na de borstvoeding spelen we even samen of speelt hij in de box of op een kleed op de grond. Zodra hij weer moe begint te worden dan gaat hij naar bed. Hij vindt het nog moeilijk om dan zelf in slaap te vallen en ik heb ook nog niet echt mijn best gedaan om dit erin te krijgen. Nu wiegen we hem dus vaker in slaap of hij drinkt nog kort even aan de borst en valt dan in slaap. We kunnen hem dan wel makkelijk in het wiegje leggen en dan slaapt hij verder. Ik moet zeggen dat dit ook een beetje is ontstaan als noodoplossing, vooral het in slaap brengen aan de borst. Ik kon niet 10 minuten met hem wiegend lopen vanwege mijn hernia. Aan de borst viel hij ook in slaap dus dat was gewoon makkelijker. Dat is niet iets wat ik wil blijven doen maar inmiddels ben ik wel zo nuchter dat dit voor ons nu de beste oplossing is. We laten hem bewust niet huilen, dat voelt niet goed en past absoluut niet bij ons. Zeker niet nu hij nog zo klein is.
Mama
Ik heb de laatste tijd twee korte updates gegeven over hoe het met mij gaat maar kort gezegd: het kan beter. Het laatste half jaar is enorm zwaar geweest en het lijkt soms alsof ik me dat nu pas besef. Ik werk in elk geval hard aan mijn herstel en ik hoop heel erg dat een operatie aan de hernia niet nodig is. Ik heb goede dagen maar ook nog hele slechte dagen, zeker als ik mijn grens over ga dan betaal ik daar de volgende dag(en) de prijs voor. Dat is een balans die ik nog moet zoeken.
Verder geniet ik heel bewust van Mees. Hij kan heerlijk lachen als we samen knuffelen en dat is echt prachtig om te zien. Hij kletst wat af, een echte kletskous dus we voeren samen ook hele gesprekken.
Op mijn mamadagen blijven we nu nog veel thuis omdat ik het fysiek echt nog niet aankan om met twee kids alleen op stap te gaan. Aan de ene kant geniet ik daar heel erg van en aan de andere kant baal ik ervan dat we op die dagen ook vaak gewoon niet buiten komen. Maar hee, alles op zijn tijd. Ik weet dat ik alles doe wat ik kan en daar kan ik me inmiddels dan gelukkig wel bij neerleggen.
